Błękit Trypanu po raz pierwszy zsyntezowany przez J. Bammanna, M.Ulricha i M. Hoffmanna w 1890 r. początkowo był stosowany jako bezpośredni barwnik do bawełny. Znalazł on zastosowanie jako lek przeciwko niektórym pierwotniakom, a także w mikroskopii jako barwnik przyżyciowy do wykrywania i obliczania martwych komórek. Przez uszkodzoną błonę komórkową, łatwo się przedostaje do cytoplazmy barwiąc ją na niebiesko.
Jego wzór strukturalny przedstawia się następująco:
Handlowe preparaty Błękitu Trypanu posiadają zanieczyszczenie czerwonym barwnikiem, równolegle powstającym w procesie syntezy.
Opracowana przez nas technologia pozwoliła uzyskać barwnik niemal całkowicie wolny od domieszek, co ilustrują poniższe zdjęcia:
Chromatogramy Błękitu Trypanu: z lewej preparat handlowy, z prawej nasz preparat z dużo mniejszą plamką zanieczyszczeń
Widmo UV/Vis otrzymanego przez nas barwnika:
